Al jaren kies ik in januari een woord van het jaar. Een thema waarin ik wil ontdekken en onderzoeken. Een woord dat staat voor iets waar ik wel wat meer van wil.

Zo’n woord is voor mij een kompas die me door het jaar heen steeds weer helpt om richting te bepalen.

Even een vergelijking om uit te leggen wat het voor mij anders maakt dan een doel. Daarbij heb je een duidelijke eindbestemming (‘ik wil dit of dat bereiken’). Daar kan je vervolgens een plan voor maken. Of om in het reizen te blijven, dat is een routekaart waarop je uitstippelt hoe je van hier naar daar komt.

Zowel een routekaart als een kompas helpen je de kant op te gaan waar je naartoe wilt.

Bij de kaart weet je (min of meer) welke stappen je moet zetten en wat de meest efficiënte route is.

Met een woord van het jaar als kompas wordt het reizen door het jaar een ontdekkingstocht. Je neemt omwegen als iets je aandacht trekt. Je probeert uit welke paadjes je bevallen en welke minder. En je kan op verrassende plekken komen waar je met een vooraf bedachte route waarschijnlijk aan voorbij zou gaan

Ik hou van die laatste manier van door het leven reizen. Zo’n woord van het jaar helpt me daarbij navigeren.

Zo’n woord is super simpel waardoor het een makkelijke reminder is. En tegelijkertijd is het veelzijdig, er valt van alles in te ontdekken.

Mijn woord dit jaar is bijvoorbeeld ruimte. Dat staat voor mij nu voor ruimte in mijn agenda, ruimte in mijn hoofd, ruimte in mijn lijf, ruimte voor voluit voelen, ruimte innemen. Leven met mijn armen wijd. Aan het einde van het jaar heeft het vast weer nieuwe en andere betekenissen gekregen.

Zo’n woord is niet meetbaar, wel voelbaar.

Vanochtend vroeg een vriendin mij spontaan mee op de koffie.

Eerst dacht ik ‘nee, ik moet nog zoveel’. Toen dacht ik aan ‘ruimte’.

Voelt een nee als ruimte (omdat ik dan ‘s middags niet in de knoop kom met wat ik af wil krijgen) of een ja?

Ik keek naar de zon die er voor het eerst weer was na dagenlang (of was het al wekenlang?) grijs en mist. Toen voelde ik: ruimte is nu naar buiten, laat die agenda maar even.

Dus zaten we even later in een vensterbank aan de gracht met koffie-to-go die onze koude handen opwarmden. We hadden het over dingen die ik alleen maar met vriendinnen kan delen als we zo samen zijn.

Wat een verademing. Op de terugweg voelde ik de lichtheid in mijn loop.

Het is gedurende het jaar ook regelmatig een kadootje, die helpt bij uitdagingen op je pad.

In 2021 had ik als woord(en) ‘Vanuit ontspanning…’.

Het bleek een jaar waarin ik me regelmatig ontzettend gestresst voelde doordat ik verhuisde naar een andere stad. Al het geregel, maar vooral ook de grote verandering.

Het was zo fijn dat juist dit woord met me meereisde. Om juist in de spanning steeds weer te kunnen kijken hoe kan ik dit vanuit ontspanning doen?

In mijn Instagram stories vertelde ik daar afgelopen dagen over. Je kan ze hier nog terugkijken.

Het woord van mijn jaar helpt me bij dagelijkse kleine keuzes en grote uitdagingen.

Ik verander dingetjes in mijn dag, in mijn huis, in mijn gewoonten. En zo krijg ik er door het jaar heen stapje voor stapje steeds een beetje meer van.

Ik koppel er experimenten aan. Al doende ontdekken wat wel en niet werkt.

Verder lees, doe, kijk, maak ik met het woord in mijn achterhoofd.