Vorige week vroeg ik op Instagram wie er deze maand ook tijd neemt om terug te kijken op het afgelopen jaar. Dat was zo’n beetje 50/50. Ik kreeg vervolgens opvallend veel berichtjes van de niet-terugkijk-groep dat ze dat eigenlijk wel meer zouden willen.

Dus gooide ik er nog een vraag achteraan: “Wat zorgt er voor dat het nog niet lukt?”

Ik kreeg een heleboel reacties terug en die kon ik indelen in de volgende categorieën:

• Lastig om tijd voor te maken.
• Het is zoveel, waar begin je?
• Bang voor negatieve gevoelens.
• Zo confronterend door niet halen doelen.

Ik kan me goed voorstellen dat reflecteren groot en overweldigend kan voelen. Zo’n heel jaar terugkijken. Poeh hé, dat is me nogal wat. En dit jaar is helemaal een taaie.

Mocht jij je je hierin herkennen dan ga ik je helpen om al die dingen één voor één te tackelen. Want het kan een stuk luchtiger en lichter! Ik heb ook iets voor je gemaakt, waar ik zelf heel veel zin heb om mee aan de slag te gaan.

1. Geen tijd Een jaar tot in de details terugkijken, kost een heleboel tijd. Daar weet ik alles van. Want ik begon vaak enthousiast maar halverwege voelde het als een gigantische klus die nog voor het einde van het jaar af moest. Terwijl ik eigenlijk liever even niks wilde zo rond de feestdagen.Dat is de controlfreak in mij. Die wil ALLES terugkijken. Ik heb alleen ontdekt dat het veel beter voor me werkt om niet alleen maar urenlang te schrijven. Als ik daarnaast de tijd neem voor andere dingen, komen er ineens herinneringen binnenvallen, krijg ik andere associaties en ontdek ik patronen. Als ik zo keihard zat te werken ging ik daar vaak aan voorbij. Heb je maar vijf minuten? Doe het dan in die paar minuten. Het zal je verrassen wat je daar nog uithaalt.
2.  Het is zoveel, waar begin je? Ik kreeg ook veel vragen over hoe ik dat doe. Waar begin ik? Gebruik ik een systeem? Ik ben ooit begonnen met de werkboeken van Leonie Dawson en daarna heb ik jarenlang met veel plezier van Susannah Conway gebruikt.Ik heb er veel aan gehad om zo te beginnen. Het gaf mij ideeën over waar ik allemaal op terug kan kijken. De mooie vragen inspireerden me. Ik merkte alleen ook steeds meer dat ik niet graag in een vast stramien schrijf. De ene vraag riep weer iets anders bij me op. Ik schrijf liever vrij, waarbij ik mee kan stromen met mijn eigen gedachten.Ik schrijf nu vooraf een rijtje vragen voor mijzelf op, puur op gevoel. En ga dan schrijven. Als ik inspiratie nodig heb, kijk ik naar mijn lijstje. Die vragen zijn meer een soort schrijfstarters van waaruit ik vervolgens weer verder schrijf.

   Begin gewoon maar ergens. Experimenteer, ontdek wat voor jou werkt.

3. Bang voor negatieve gevoelens. Ik kan me ontzettend goed voorstellen dat dit een lastige is. Al helemaal dit jaar. Bij mij is mijn hele repertoire aan rotgevoelens voorbij gekomen.Ook bij een gemiddeld ‘niet veel aan de hand’-jaar kon een negatief gevoel de overhand krijgen bij het terugblikken. Ik kan ontzettend streng zijn naar mijzelf. En terugkijken kon dat flink triggeren, door alles wat ik beter of anders had kunnen doen.Dat is inmiddels wel echt veranderd. Ik heb die neiging nog steeds in mijn denken, maar tijdens het schrijven heb ik een andere stem ontwikkeld. Ik ben al schrijvend veel meer een vriendin voor mijzelf dan wat ik al denkend tegen mijzelf roep. Dat heb ik juist ook door het terugkijken ontwikkeld. Ik leerde om eerst te kijken naar wat er goed gaat, waar ik trots op ben, wat er wel was. Ik kan daardoor nu ook veel liefdevoller kijken naar wat er anders ging dan ik had gewild.

    Kijk naar wat er goed ging, naar wat er wel was. Ontwikkel eerst die skill, voordat je kijkt naar wat er beter kan. Dat kan best een hele tijd kosten, hoe vaker je het doet hoe beter je daar in wordt.

4. Confronterend door niet halen van doelen Tja, doelen. Ik vond dat altijd het meest frustrerende van terugkijken. Ik had zelden gedaan wat ik me had voorgenomen. Ik voelde me daardoor vaak mislukt, waarom lukte me niet wat ik met mijzelf had afgesproken?Tot ik besefte dat doelen stellen niet mijn manier is om dingen voor elkaar te krijgen. Door te kijken naar wat wel lukte, zag ik dat ik dat het zelden het resultaat was van vooraf gestelde doelen.Dus ben ik gaan uitvogelen wat er dan wel voor me werkt. Terugkijken is daar voor mij een belangrijke tool in. Het helpt me te zien wat er werkt, waar ik enthousiast van word, waar anderen op aanhaken. Van daaruit zet ik volgende stappen. Sinds ik dat bewust inzet, krijg ik van alles voor elkaar. Doelen stellen is niet de enige manier om resultaten te behalen.

   Draai het om. Verzamel resultaten van wat je wel voor elkaar gekregen hebt of gedaan hebt. Ontdek patronen, wat er voor je werkt.

En ik heb dus iets gemaakt! Iets dat reflecteren klein, licht en leuk maakt. Ik heb er gisteren de hele dag aan zitten knutselen. Ik ben helmaal in mijn nopjes dat het me ook gelukt is om te maken wat ik in mijn hoofd had.

Verrasvragen

Je krijgt een willekeurige vraag. Een vraag die kijkt naar wat er wel was, wat er goed ging, wat je plezier gaf. De ene keer heel luchtig, anderen gaan wat dieper.

• Je kan er eentje doen en er een paar minuten over schrijven (of bel iemand op om het samen te doen).
• Je kan ze gebruiken als schrijfstarter voor een langere schrijfsessie.
• Je kan ze ook gebruiken voor je (online) kerst of oudjaarsavond.

Je kan er net zoveel doen als je wil. Er zitten ruim 60 vragen achter verstopt.

NAAR DE VERRASVRAGEN

Ik ben ontzettend benieuwd hoe de verrasvragen voor je werken.

Deel ze vooral ook met anderen! Hoe meer mensen ze doen, hoe leuker